بســــــــم الله الرحمــــــن الرحیــــــــــم
کثرت ، غم آور است و توحید ، قاتل غم .
شرح استاد : وقتی خدا را دیدید دیگر غمی نمی ماند و وقتی از خدا غافل شدیم و وارد عالم کثرت شدیم آنوقت چون اسباب و لوازم را می بینیم همه غم ها و غصه ها می آید .
پس هر وقت غصه به سراغتان آمد نزد خدا بروید .
---------------------------------------------------------
وقتی مأنوس آدم همراهش است ، پس چرا دیگر جوش می زند ، مأنوست خالقت است ، مگر می شود تو از او جدا باشی ؟
شرح استاد : وقتی معشوق انسان در کنارش هست دیگر آدم توجه به چیزهای دیگر نمی کند . اصلاً بود و نبود چیزهای دیگر برای انسان محسوس نیست .
در حدیثی از حضرت رسول (ص ) آمده است : " أفضل الناس من عشق العبادة فعانقها وأحبها بقلبه وباشرها بجسده و تفرغ لها ، فهو لا یبالی على ما أصبح من الدنیا ، على عسر أم على یسر / برترین مردم کسی است که عاشق عبادت است و با عبادت خودش هم آغوش است و با همه گنجایش قلبش عبادت می کند و با پیکر این معشوق خودش در کنارش نشسته است و با معشوق خودش خلوت کرده است و اصلاً توجهش جلب نمی شود به اینکه شرایط زندگی دنیایی اش چگونه است و اصلاً بود و نبود دنیا را احساس نمی کند "
پس وقتی توجه انسان به سمت خدا معطوف شد دیگر تلخی و سختی نمی بیند و آنوقتی که گرفتار اسباب و وسایل شد هزار جور غصه و ناراحتی او را در بر می گیرد .
اگر توجه کنیم همیشه با خدا هستیم و مگر می شود مخلوق از خالق خودش جدا باشد ؟