رضا - 7

بســــــــم الله الرحمــــــن الرحیــــــــــم

خدا شما را آورده و خدا شما را بر می گرداند (معاد) . بیایید از باطن به خدای خود تسلیم شوید ، آن وقت گویا خودتان را می آورید و می برید و به شما بیشتر خوش می گذرد . اگر تسلیم هم نشوی ، تو را می برند ، ولی به تو سخت می گذرد . اما اگر توجه کنی که او عالم و خیرخواه توست و تو جاهل به مصالح خویشی و بیشتر خواستار هوس هایت هستی که اغلب بر خلاف مصالح توست و لذا عقلاً تو باید تابع اراده ی او شوی نه او پیرو هوس های تو ، به مشیت او تن می دهی و تسلیم می شوی و همان را که او اراده کرده ، تو هم میخواهی . از آن به بعد هر چه می شود ، همان است که تو می خواهی و گویا خودت انجام می دهی .  الرضی بفعل قوم کالداخل فیه معهم : کسی که به کار قومی راضی باشد همچون کسی است که در آن کار با آنها همراه است . به فعل خدا که رضا دادی ، گویا خودت شریک در فعل او هستی . نکند بعد از عمری طاعت و عبادت ، با خدا در جنگ باشیم . مَنْ أَصْبَحَ عَلَى الدُّنْیَا حَزِیناً فَقَدْ أَصْبَحَ لِقَضَاءِ اللَّهِ سَاخِطاً : کسی که از وضعیت دنیوی خود محزون باشد ، هر آینه بر خدا غضبناک است .

شرح استاد : خیلی هنر نیست که ظاهرمان تسلیم خدا باشد چون زورمان نمی رسد . مثل این است که بگوئیم ما پشت قهرمان جهان در کشتی را به خاک نزدیم ، که خوب معلوم است چون زورت به او نمی رسد این کار را نمی کنی .

اراده تکوینی خدا در جهان جاری است و مقاومت بردار نیست . باید از درون تسلیم خدا باشید و پذیرا باشیم آن چه را که خداوند رقم می زند .

فرض کنید شخص قدرتمندی بخواهد مرا از این جلسه بیرون ببرد ، اگر من مقاومت کنم چون زورش از من بیشتر است مرا با سختی هم که شده بیرون خواهد برد ، اما اگر من دلم با او باشد بدون اینکه اذیت بشوم با راحتی خیال بیرون می روم و این احساس رضایت را وقتی متوجه می شوم که بدانم خیر من هم در این بیرون رفتن است  که در این حالت گویا ما همان کاری که خودمان دنبالش بودیم دارد انجام می شود .

وقتی از کارهای قومی راضی باشی گویا که خودت هم در آن همراه هستی . مثل اینکه همین الآن کسانی در بیت الله الحرام مشغول طواف هستند . آیا شما از این کار خشنود و راضی نیستید ؟ اگر راضی باشید در همین لحظه با همان کسان مشغول طواف هستید .

حالا اگر از فعل خدا راضی باشید چه ؟ شریک آن فعل هستی و گویا که خودت داری آن فعل را انجام می دهی .