موت و فنا - 2

بســــــــم الله الرحمــــــن الرحیــــــــــم

موت همراه ماست ، جسم ما موت است .

شرح استاد : اگر موت را به معنای مرگ بگیرید می بینید وقتی کسی می میرد بدنش در یک گوشه ای افتاده است بدون اینکه یک گرم از بدنش کم شده باشد . پس این بدن شما موت است و این روح است که دارای حیات می باشد .

موت همیشه در کنار ماست و اینطور نیست که قرار باشد یک وقتی به سراغ ما بیاید . موت رفیق همیشگی ماست و هر جا برویم این موت با ما می آید . می خوابیم با ماست ، بیدار می شویم با ماست ، راه می رویم با ماست ، می نشینیم با ماست .

در هر نفسی یک موت و حیات است . باید موت را بشناسیم تا با او رفیق بشویم .

حضرت امیر (ع) می فرمایند : " والله لابن ابیطالب انس بالموت من الطفل بثدى امه  / به خدا سوگند که انس پسر ابوطالب به مرگ از انس به پستان و شیر مادرش بیشتر است "

همانگونه که طفل شیرخوار به پستان مادرش چسبیده و از شیر او تغذیه می کند ، مؤمن هم نسبت به موت همینگونه است ، مؤمن به موت چسبیده است و از موت تغذیه و رشد می کند .

----------------------------------------------------------------------------------------

موت ، همیشه همراه ماست . وقتی می خوابیم ، گویا می میریم و آن را تمرین می کنیم . وقتی نفس را بیرون می دهیم ، در حقیقت می میریم و با نَـفَس دیگر ادامه ی حیات می دهیم .

شرح استاد : در حدیث داریم "کما تنامون تموتون وکما تستیقظون تبعثون / همانگونه که می خوابید می میرید و همانگونه که بیدار می شوید فردای قیامت مبعوث می شوید " .

به همین خاطر می گویند که خواب برادر کوچک مرگ است ، حالا وقتی برادر کوچک اینقدر خوشمزه است خود مرگ چه اندازه لذیذ است !

مراحل خوابیدن خودتان را دقت کنید تا راه مردن را یاد بگیرید .

موت و حیات در این دنیا همیشه با هم آمیخته است . حیات خالص متعلق به آخرت است .

" ...  َ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوان ...‏ (عنکبوت/64) ... به درستى که زندگى حقیقى، آخرت است‏ ... "