رضا - 8

بســــــــم الله الرحمــــــن الرحیــــــــــم

در جنگ صفین جاسوسان معاویه در لشگر امیرالمؤمنین (ع) نوشته هایی پخش کردند مبنی بر اینکه معاویه قصد دارد سدی را که مشرف بر اردوگاه لشگریان حضرت است ، بشکند تا آب همه ی آنها را ببرد . مالک اشتر مسئله را به عرض حضرت رساند. حضرت فرمودند : نگران نباش ، چنین اتفاقی نخواهد افتاد . شب هنگام ، عمروعاص تعدادی مأمور بالای سد برد و دستور داد طبل بزنند و سر و صدا ایجاد کنند که گویا مشغول خراب کردن سد هستند . مالک سراسیمه دستور داد سپاهیان امیرالمؤمنین شکاف دره را خالی کنند . به محض اینکه دره خالی شد ، لشگریان معاویه دره را اشغال کردند و مالک متوجه شد که فریب حیله ی معاویه را خورده است و به یاد فرمایش حضرت امیر (ع) افتاد ، لذا دستور حمله داد و با یک کارزار سخت سپاهیان معاویه را از دره بیرون راند و دو باره در آن محل مستقر شد . سپس مالک با شرمندگی خدمت حضرت رسید و عرض کرد آیا از من راضی شدید ؟ حضرت فرمود : من از تو راضی بودم حالا أرضی (راضی تر ) شدم . خوبان به خاطر خطاهای دوستانشان بر آنها خشم نمی گیرند و این ما هستیم که باید از آنها راضی شویم و اگر به آنچه آنها با ما می کنند راضی شدیم ، آنها از ما أرضی (راضی تر ) می شوند .

شرح استاد : در این داستان مالک فریب معاویه را خورد چون فرمایش حضرت را فراموش کرد و به چشم های خودش بیشتر اعتماد کرد تا فرموده امیرالمؤمنین (ع) . انشاءالله ما بگونه ای باشیم که یقین ما به آنچه که خدا و اولیاء خدا می گویند بیشتر از یقین ما به آن چیزهایی که چشم های ما می بیند باشد . اعتماد ما باید بیشتر به آنچه که خدا و اولیاء خدا گفته اند باشد نه به آنچه که چشم هایمان می بیند و عقل مان می گوید  و این امر باعث شود که در برابر خدا بایستیم و عقل مان یا دیده هایمان را ملاک قرار دهیم .

مگر عبد تشخیصی از خودش دارد ؟

در زیارت جامعه کبیره می خوانیم : " وَرَاْیى لَکُمْ تَبَعٌ / و راءى من نیز تابع (راى ) شما است "

در حدیث قدسی داریم زمانی که حضرت موسی (ع) میخواستند به کوه طور بروند اصحاب حضرت گفتند : از خدا بپرس که ما چه کاری را انجام دهیم که خدا از ما راضی باشد . حضرت این سؤال را عرضه کرد ، خداوند فرمودند :  آنها از من خدا راضی بشوند تا من از آنها راضی باشم . یعنی به مقدرات من رضایت بدهند ، به مشیت من تن بدهند و خشنود باشند از آنچه که من با آنها می کنم .

پس اگر ما از خدا راضی شویم خدا از ما أرضی (راضی تر) می شود .