بســــــــم الله الرحمــــــن الرحیــــــــــم
اگر دست از آرزوهای دور و دراز برداری و به موجودی خود نگاه کنی ، انصاف خواهی داد که غرق فضل و عطای خدایی و بابت زحماتی که خلق برای تولید و به دست تو رساندن آنچه در زندگی ات می کشند ، به همه خلق مدیونی و از ادای این دین عاجزی . پس ادای این دین را به خدا که مالک و مولای توست ، وامی گذاری و از او می خواهی که تو را از زیر ای دین بیرون بیاورد و نهایتاً تو بابت همه چیز فقط مدیون خدا خواهی بود و چون در برابر خدا از خودت چیزی نداری که به آن وسیله دینت را به خدا ادا کنی ، خداوند هم می فرماید : المُفلسُ فی أمان الله : مفلس در امان خداست. تنها کاری که از تو بر می آید ، این است که سر بر سجده شکر بگذاری .
شرح استاد : آرزوها یعنی همان چیزهایی که نداریم .
حضرت رسول (ص) فرموده اند : " بیشترین چیزی را که از امتم می ترسم دو چیز است : یکی پیروی از هوا و هوس و دیگری آرزوهای دور و دراز "
از مضرات آرزوهای دور و دراز همین است که اجازه نمی دهد انسان داده های خودش را ببیند .
وقتی انسان نگاهش به دور نبود آنوقت نزدیک را می بیند . وقتی نگاهت به آرزوها نباشد آنوقت دارایی و داده های خودت را می بینی .
انسان در مقابل عطایا و داده هایی که خداوند به او عنایت کرده چیزی ندارد که بخواهد از او تشکر نماید . " أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمید (فاطر/15) شما همه نیازمندان به خدا هستید، تنها خداوند است که بىنیاز و غنىّ بالذّات و شایسته هر گونه حمد و ستایش است "
گفت :
من ز خود هست و بودی ندارم من ز خود تار و پودی ندارم
من که از خــــود وجودی نــدارم من گدا ، من گدا ، من گدا
حالا وقتی می بینیم که دستمان خالی است و هیچی هم نداریم که به خدا بدهیم ، لذا خداوند می فرماید : " المفلسُ فی امان الله/مفلس در امان خداست " . پس تنها کاری که از انسان بر می آید این است که سر به سجده شکر بگذارد و از پروردگار متعال تشکر کند .
انشاءالله خداوند ما را شاکر خودش و شاکر نعمت های خودش قرار بدهد .