دروس توحیــد – 13

بســــــــم الله الرحمــــــن الرحیــــــــــم

• در واقع زمان و مکانی وجود ندارد . اگر توجهمان به زمان و مکان نباشد زمان و مکانی نیست. جایی که خدا هست و ایمان هست نه مکانی هست و نه زمانی . مگر ندیدی که فرمود : همه زمینها کربلا و همه روزها عاشورا است . این که نفرمود : همه امام حسینید ، همه یتیمید ، همه اسیرید ، همه مظلومید ، هر روز خیمه ها را آتش می زنند ، و ... به این خاطر بود که خودتان تفقه کنید و آن را بیابید و درک کنید .

شرح استاد : همه بساط را دارند جمع می کنند ، فقط خدا ماند ، دارد قیامت به پا می شود . قیامت را به پا کرده اند .

قیامت آن جایی است که خداوند تجلی می کند ، روز ظهور تام حضرت حق است ، دیگر نمودی از غیری باقی نمی ماند .

زمان و مکان نتیجه توجه ماست . حالا اگر زمان و مکان رفت برو در درون خودت و نگاه کن چه چیزی را پیدا می کنی ؟

فرمود : « کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا » آن عاشورا و کربلا ، امام حسین (ع) را می خواهد . امام حسینش کو ؟ اصحاب امام حسینش کو ؟ شهدا کو ؟ یتیمها و اسرا کو ؟ حالا بگرد ببین تو خودت پیدا نمی کنی ؟

خداوند فرمود : « فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی‏ فَقَعُوا لَهُ ساجِدین‏ ( الحجر/29) هنگامى که کار آن را به پایان رساندم، و در او از روح خود (یک روح شایسته و بزرگ) دمیدم، همگى براى او سجده کنید »

این نفخه الهی که در درون انسان دمیده شده ، آن چیست ؟ آن چیزی را که در درون همه می گویند « فطـــــرت » آن چیست ؟

فرمود : شیعه ما از اضافه طینت ما خلق شدند ، از اضافه گلی که داشتند اهل بیت را می سرشتند شیعیان ما را خلق کردند ، شیعیان ما از نور ما خلق شدند .

آن حقیقت در وجود همه دوستان اهل بیت (ع) هست ، بگردید آنرا پیدا کنید . هر کس می خواهد ببیند، هر کس می خواهد ملاقات برایش حاصل شود ، هر کس می خواهد به دیدار برسد ، باید بگردد در درون خودش . آن حقیقت در وجود تک تک ما هست . دوستان اهل بیت (ع) با آن نور خلق شده اند.

اگر این گرد و غبارها را کنار بزنیم ، خار و خاشاک ها را کنار بزنیم و یک مقدار حفاری کرد آن وقت پیدا کرد . آن وقت می شود به ملاقات امام (ع) نائل شد . آن حقیقت را باید در وجودمان شکوفا کنیم .

حالا به او می گویند «فطرت» ، « نفخه الهی » ، « نور اهل بیت »  ، هر تعبیری که می کنند ولی در وجود ما هست .  لذا نگفت که همه شما امام حسین اید . این را گذاشت خودتان پیدا کنید .

امام حسین (ع) را در وجود خودت پیدا کن . مگر در زیارت جامعه نمی خوانیم : « وَ أَجْسَادُکُمْ فِی الْأَجْسَادِ وَ أَرْوَاحُکُمْ فِی الْأَرْوَاحِ وَ أَنْفُسُکُمْ فِی النُّفُوسِ وَ آثَارُکُمْ فِی الْآثَارِ وَ قُبُورُکُمْ فِی الْقُبُور (و جسد پاک شما در میان اجساد و روح بزرگ شما در میان ارواح و نفوس قدسى شما در میان نفوس و آثار وجودى شما در میان آثار و قبور مطهر شما در میان قبرها ) »  پس ما ظرفیم و آنها مظروفند . بیخود جای دیگر نگردیم و این در و آن در نزنیم .

سالها دل طلب جام جم از ما می کرد                       آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد

آن حقیقت در وجود همه دوستداران اهل بیت هست و باید بگردند و آن را پیدا کنند . آن نفخه الهی که دمیده شد ، این همان حقیقت است . یک کمی سر در گریبان فرو ببریم ، داخل این سرداب درون خودشان سر فرو بکنند می تواند آن حقیقت را بیابند .