دروس توحیــد – 16

بســــــــم الله الرحمــــــن الرحیــــــــــم

• اگر دیدی از خودت چیزی نداری و هر چه داری از خدا و اولیائش است آن وقت بفهم که هر کاری می خواهی آنها با تو بکنند باید خودت برای خودت بکنی .

خودت خودت را ببخش . خودت بر سر خودت دست بکش .

شرح استاد : گناه کاری! ، می خواهی خدا ترا ببخشد ؟

گفتیم که حول و قوه الهی در خود توست . باید خودت ، خودت را ببخشی . این را قبلاً هم گفتیم که « غفاریت خدا جایی برای عبد باقی نگذاشت »  غفار یعنی این که قبل از اینکه کسی پشیمان شود او را ببخشد ، قبل از اینکه عذر خواهی بکند او را می بخشد .

پس قبل از اینکه توبه کنم خدا بخشید . پس چه چیزی ماند ؟ اینکه من خودم ، خودم را ببخشم .

یعنی یقین کنم غفاریت خدا را . غفاریت خدا جایی برای توبه عبد باقی نمی گذارد . کریم بودن خدا جایی برای درخواست عبد باقی نمی گذارد . چون شخص کریم کسی است که قبل از اینکه کسی از او درخواستی کند او بیاید نیاز آن شخص را برطرف کند . و الا اگر آدم برود پیش آن شخص و درخواست کند و آبرویش را گرو بگذارد و بعد آن شخص بخواهد کمکی بکند اینقدر کار مهم و بزرگی انجام نشده .

در حالی که کریم کسی است که قبل از اینکه آن شخص اظهار نیاز کند او می فهمد و ناگفته نیاز آن کس را برآورده می کند .

البته این به آن معنا نیست که دیگر دعا نکنیم .

آن چیزهایی را که می خواهیم خدا برایمان انجام دهد ، خدا انجام داده ، خداوند صبر نکرده که ما بخواهیم بعد انجام بدهد ، فقط این مانده که ما برویم و خواسته امان را تحویل بگیریم .

خدا داده ما باید تحویل بگیریم . خدواند بخشیده ما هم باید خودمان را ببخشیم . البته نمی خواهم تجری در گناه بیشتر شود و بگوییم که قبل از گناه خدا ما را بخشیده ، بلکه بالاتر اینکه خداوند گناهی ننوشته که حالا بیاید ببخشد .

چون شخصی نصف عمرش را معصیت کرده ، نصف دیگر عمرش هم می نشیند غصه می خورد که چرا معصیت کرده . پس کی می خواهد طاعت را انجام دهد ؟ پس کی می خواهد راه خدا را برود ؟

وقتی خدا چشمت را باز کرد و متوجه شدی که گناه کردی، با یقین استغفار کن و بدان که خدا تو را بخشیده و گرنه اگر بخواهی بقیه عمر را افسوس بخوری و شک کنی این گناهش بزرگتر از آن گناه اولی است که توبه کردی .

البته همه این مباحثی را که انجام می دهیم نمی خواهیم تجری در گناه ایجاد شود و دیده ایم  کسانی با این بحثها در سیاه چال معصیت و گناه افتاده اند و چنان وجودشان لجن آلود شده که حد ندارد و باید دوستان کتاب « سر حق » را حتماً مطالعه کنند که این مطالب خدای نکرده توجیهی برای گناه و معصیت نباشد .

وقتی ما می بینیم کسی که در تمام عمر این همه به ما خدمت کرد و به ما سود رساند و ما از روی جهالت نیرو را از او گرفتیم و علیه او عصیان کردیم چقدر شرمندگی می آورد ؟ و اگر خداوند کاری را از ما خواسته نه برای خودش که برای اینکه ما باز هم به سود برسیم .

اول خدا ما را بخشید بعد حال توبه در ما ایجاد شد . وقتی حالت استغفار آمد یعنی خدا شما را بخشیده است . پس خودت ، خودت را هم ببخش .