مبحث رزق – 14

بســــــــم الله الرحمــــــن الرحیــــــــــم

• قرآن فرمود : ]  مَنْ قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهُ فَلْیُنْفِق‏ (الطلاق/7)[ هر کس روزی اش تنگ شد ، پس باید ( از همان چیزی که دارد ) انفاق کند . امیرالمؤمنین علی (ع) هم فرمود : ]اذا املقتم فتاجروا الله بالصدقة[ : هنگامی که فقیر شدید ، پس با صدقه دادن با خدا تجارت کنید . صدقه کلید رزق است .

شرح استاد : کسی که رزقش تنگ است ، بجای حرص و تقلا ، راهش صدقه است . یعنی اگر فقط یک بشقاب کوچک غذا دارد و تازه همین بشقاب هم سیرش نمی کند ، نصف این بشقاب را انفاق کند .

] ... وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُون‏ (بقره/3) ... و از آنچه روزیشان داده‏ایم انفاق مى‏کنند [

لذا اگر یک موقعی انسان در تنگنای اقتصادی و مالی قرار گرفت و بخواهد که از این تنگنا رها بشود ، راهش همین است که از همان چیز بسیار اندکی که در اختیار دارد و همان چیز، تکاپوی زندگی خودش را هم نمی کند ، از همان چیز بسیار کم هم یک تکه اش را انفاق کند .

لذا امیرالمؤمنین (ع) هم فرمودند : وقتی به فقر مبتلا شدید با صدقه دادن با خداوند تجارت کنید  .

در ارزاق معنوی هم همین طور است و اگر می خواهید مثلاً دارای حُسن خُلق بشوید از خُلق خودتان در راه خدا خرج کنید هر چند کم باشد .

وقتی هر چه دارید هر چند کم هم باشد، در راه خدا خرجش کنید ، خداوند آن نعمت را زیاد می کند ، چه ارزاق مادی باشد و چه ارزاق معنوی .

• پیامبر اکرم (ص) فرمود : ] انا و علی ابوا هذه الامة (من و علی دو پدر این امتیم ) [ . فرزندان بر سر سفره پدرشان رزق می خورند و از پدرشان ارث می برند . مگر ندیدی که حضرت امیر (ع) به در خانه های نیازمندان غذا می برد ؟ حالا این کار را نمی کند ؟

شرح استاد : اگر ما خود را فرزند امیرالمؤمنین (ع) می دانیم ، غذایمان را پدر تهیه می کند و جلوی ما  می گذارد . انشاء الله بر این باور باشیم و این را ببینیم که فرزند امیرالمؤمنین هستیم و بپذیریم پدر بودن آنها را .

هر چند که اگر هم نپذیریم غیر از آنها کسی دیگر پدر ما نیست . پدر را هم که نمی شود عوض کرد .

ما چه بخواهیم و چه نخواهیم حضرت رسول (ص) فرمودند : من و علی پدر این امتیم .

حضرت رسول (ص) پدر بزرگ ماست و حضرت امیر (ع) هم پدر ماست .

انشاءالله این را ببینیم که خداوند رزاقیت خودش را به دست یداللهی حضرت امیرالمؤمنین (ع) جاری می کند .

خودمان را سر سفره امیرالمؤمنین (ع) میهمان ببینیم و یقین کنیم که این پدر اینقدر مهربان است و اینقدر کریم است که نمی گذارد بچه اش بی رزق بماند .