کاستی ها و ابتلائات ، غم ها و نگرانی ها – 5

بســــــــم الله الرحمــــــن الرحیــــــــــم 

·     پیامبر اکرم (ص) فرمود : یا علی هر که تو را دوست بدارد ، دچار دشمن می شود. هر که مرا دوست بدارد ، دچار فقر می شود و هر که خدا را دوست بدارد دچار بلا می شود . ( بلا یعنی بدون اینکه عبد نقشی و تقصیری داشته باشد ، او را زیر و رو می کند . همانطور که در حدیث داریم که دل مؤمن بین دو انگشت (جلال و جمال) خداست و هر طور که بخواهد آن را زیر و رو می کند . یا داریم که عبد در دست خدا مثل جنازه ی مرده است بین دو دست مرده شوی که به هر طرف بخواهد ، آن را می چرخاند . )

شرح استاد : دوستی با خدا و اهل بیت (ع) هزینه دارد . در مباحث توحید گفتیم که وقتی می گوئی   ( لا اله الا الله ) باید هزینه اش را بپردازی . تا گفتی من محب امیرالمؤمنین هستم ، من موالی امیرالمؤمنین هستم بلافاصله برایت دشمن تراشیده می شود و از در و دیوار دشمن بر سرتان می ریزد . افراد دشمنت می شوند بدون اینکه دلیلی برایش پیدا کنی . شما در یک وادی قرار گرفته ای که هر کس در این وادی قرار بگیرد دشمن پیدا می کند .

زندگی خود امیرالمؤمنین را نگاه کنید ، سرسخت ترین دشمنان را خود امیرالمؤمنین داشتند .

شما وقتی به مغازه ای میرود که جنسی بخرید و مغازه دار معادل آن جنس از شما طلب کرد ، این کار خلاف انتظار شما نیست و می گوئید این کار مغازه دار طبیعی است چون این جنسی را که من میخواهم بخرم اینقدر می ارزد و من هم باید مبلغش را بپردازم . اگر قیمت و ارزش دوستی با امیرالمؤمنین را فهمیدیم ، آنوقت اگر در محیط کارمان ، در خانه امان ، یا همسایه امان و ... در هر جایی، افراد دشمنمان شدند دیگر خلاف انتظارمان نیست و از پیش می دانیم که قیمت دوستی با امیرالمؤمنین این است که دشمن علیه انسان قیام کند .

حالا اگر کسی عاشق رسول الله (ص) شد که گفت :

سعدیا اگر عاشقی و جوانی است                        عشق محمد بس است و آل محمد

پیامبر اکرم (ص) حبیب الله است ، هر کس عاشق رسول الله (ص) شد هم دچار فقر ظاهری و هم فقر باطنی می شود . البته اصل فقر همان فقر باطنی است که پیش درآمدش فقر ظاهری است . باید تحمل فقر ظاهری را داشته باشیم . خداوند برای اینکه حقیقت ما را به ما بشناساند به محض اینکه ادعای محب بودن را بیان کنیم بلافاصله محکی می آورد که مشخص شود این ادعای ما چقدر عیار دارد ، لذا کسی که ادعای محبت پیامیر اکرم (ص) را می کند فقر به سراغش می آید . فقر ظاهری علاج دارد و زمانی که انسان پولدار شد از فقط ظاهری نجات پیدا می کند اما فقر باطنی یا ذاتی هیچ علاجی ندارد جز خود خداوند متعال که می تواند این فقر را برطرف نماید .

یک وقتی هست که من یک سیلی به شخصی زده ام و یک کسی هم پیدا می شود و یک سیلی به من میزند ، یک زمانی جمله تندی بیان کرده ام و یا دل کسی را آزرده ام و کسی هم پیدا می شود جمله تندی یا دل من را می شکند . به این نمی گویند بلا بلکه این بازتاب فعل خودم است .

به گفته مولانا : این جهان کوه است و فعل ما ندا .

بازتاب عمل ما به خود ما بر می گردد . " إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها ... (اسرا/7) اگر نیکى و احسان کردید بخود کرده و اگر بدى و ستم کردید باز بخود کرده‏اید ... "

به آن فقیری که کمک کردید در اصل خودت بودی ، آن عکس خودت بود ، داشتی به خودت خوبی می کردی و اگر بدی هم کردی به خودت بدی کردی .

بلا چیزی است که هیچ علتی برایش پیدا نمی کنی . یک گرفتاری پیش آمده و هر چقدر فکر می کنی که خدایا من چکار کردم؟ ، کسی را اذیت کردم؟ ، دلی را آزردم؟ ، حقی را ناحق کردم؟ ، معصیتی کردم؟ ، هر چقدر می گردی هیچ سرمنشأی را پیدا نمی کنی . این را می گویند بلا .

بلا آن چیزی است که خداوند برای رشد ما آنرا لازم دیده است و ربطی به اعمال ما ندارد و به همین دلیل کسی که خداوند را دوست بدارد بلا برایش نازل می شود .