بســــــــم الله الرحمــــــن الرحیــــــــــم
شاید رحمت و لطف و عطای حق در آنچه نداده ، بیشتر از چیزهایی باشد که عطا کرده است .
شرح استاد : این شاید که در ابتدای جمله است از یقین بزرگتر است .
خداوند متعال چیزهایی را به ما عنایت کرده است که ما می فهمیم ، مانند این بدن سالم ، عقل سالم ، پدر و مادر خوب ، پیامبری به این خوبی و امامان معصوم را که نصیب ما کرده است . اما خداوند چیزهایی هم به ما نداده که شاید لطف و عطای نداده ها بیشتر از داده ها باشد ولی ما جاهل هستیم و اینها را خبر نداریم ، اینها الطاف خفیه الهی است .
حاج آقا مصطفی خمینی در چندین سال قبل از انقلاب در نجف از دنیا رفتند ، حاج آقا مصطفی اردات خاصی به مرحوم دولابی داشتند ، بعد از وفات ایشان مرحوم دولابی فرمودند زمانی که حاج آقا مصطفی در سجده بودند یک نسیم مطبوعی آمد و حاج آقا مصطفی خودشان را تسلیم کردند . مرحوم امام (ره) اطلاعیه ای بعد از وفات ایشان صادر کردند و فرمودند : رحلت حاج آقا مصطفی از الطاف خفیه الهی بود . یعنی عطاهای بزرگی که کارش گرفتن است و حاج آقا مصطفی از امام و جامعه ما گرفته شد ولی جرقه این انقلاب بعد از رحلت ایشان براه افتاد .
لطف های خفیه خداوند از لطف های جلیله او بزرگتر است . اتفاقاً خداوند عطاهای بزرگی را که می خواهد انجام بدهد معمولاً ظاهرش یک ظاهر جذاب و دوست داشتنی ای نیست .
افراد با ذکاوت هم همین کار را انجام می دهند . فرض کنید یک شخصی جواهر با قیمتی در منزل دارد و حالا میخواهد به مسافرت برود . این شخص می داند که اگر این جواهر را در کمد بگذارد زمانی که دزد می آید می داند که ممکن است جواهرات در کمد باشد یا اگر این جواهرات را در یک صندوق بگذارد دزد درب این صندوق را خواهد شکست . لذا این افراد رند جواهرات را در لابلای یک کهنه کثیف می پیچند و آنرا در یک مکان کثیفی قرار می دهد بعد به مسافرت می رود . حالا اگر دزد بیاید فکرش به آن مکان کثیف نمی رسد که در آن مکان کثیف شاید در داخل یک دستمال کثیف همچین جواهراتی باشد .
در الطاف بزرگ الهی یک تلخی وجود دارد . در خفای آن عطایا لطف است ، در ظاهرش عُـسر و تنگی و سختی است .
سلام. از نوشته هایت واقعا استفاده کردم.
به من هم سر بزن.