کاستی ها و ابتلائات ، غم ها و نگرانی ها – 20

بســــــــم الله الرحمــــــن الرحیــــــــــم

تاجری همراه با غلامش برای سفر تجاری به کشتی سوار شدند . وقتی کشتی به وسط دریا رسید و در اثر موج دریا به تکان خوردن افتاد ، غلام دریا ندیده ، شیون و بی قراری کرد و هر چه به او گفتند کشتی امن است و جای ترس و نگرانی نیست ، اثر نکرد . حکیمی که در کشتی بود ، به بازرگان گفت : اجازه بده تا او را آرام کنم . تاجر هم موافقت کرد . حکیم دستور داد دست و پای غلام را بگیرند و او را به دریا بیندازند. مقداری که غلام در آب دریا بالا و پائین رفت ، حکیم دستور داد او را بگیرند و به کشتی آوردند . غلام وقتی به کشتی بازگشت ، قدر کشتی را فهمید و آرام و راضی در گوشه ای ساکت نشست .

اهل بیت (ع) کشتی های الهی اند و در دریای متلاطم دنیا مایه ی نجات ما می باشند . کُلُنا سُفُنُ النجاة : همه ما اهل بیت کشتی های نجاتیم . اگر قدر این نعمت را ندانیم ، خدای حکیم ما را از کشتی تسلیم و رضای اهل بیت (ع) به دریای ابتلائات دنیوی می اندازد و وقتی طعم تلخ غوطه ورشدن در دنیا و جدایی از اهل بیت (ع) را چشیدیم ما را به این کشتی باز می گرداند . آن وقت قدر نعمت محبت و ولایت اهل بیت (ع) را خواهیم دانست و دیگر تکان های ناشی از امواج ابتلائات دنیوی ما را بی قرار و ناآرام نمی کند .

شرح استاد : در این دنیا با موجهای مهیب جنگ و فقر و هزاران مشکلاتی که در جامعه هست دوستان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) آرام بدون استرس و غصه و بدون نگرانی از اینکه چه خواهد شد در گوشه این کشتی لم داده اند . البته زمانی که دوست اهل بیت از ارزش این کشتی که خداوند او را در آن جای داده غافل می شوند ، خداوند حکیم او را به وسط آن دریای ابتلائات می اندازد تا قدر این کشتی را متوجه شود .